VEERLE STEVENS
4FREE is de naam van een reeks olieverfschilderijen geschilderd naar ‘readymade’ composities die Veerle Stevens selecteerde op tweedehands verkoopsites. De huisraad op de foto’s wordt gratis aangeboden omdat het wegbrengen naar het containerpark kostelijker is.
Het onbezonnen karakter van deze foto‘s inspireert haar om er een nauwgezette, duurzame vereeuwiging van te maken. Een zitmeubel of kast staat vaak schuin in het beeldvlak ingeblikt, de achtergrond verraadt een kille garage of een leegstaand huis. De snelheid waarmee de foto’s genomen zijn, staat in contrast met de traagheid en zorg waarmee ze het tafereel in olieverf vertaalt.
Schilderend neemt Veerle het op voor deze afdankertjes en biedt ze een tegenwicht aan de vluchtige wegwerpmaatschappij. Veerle is begaan met wat teloorgaat, al schilderend conserveert ze wat niet meer van doen is. Ze merkt de absurde tegenstrijdigheid op: de antieke kast is niets meer waard, terwijl het ambacht uitsterft en onbetaalbaar wordt. Er komt misschien een tijd wanneer we gaan inzien welke waardevolle spullen, waarden, tradities, kennis, vaardigheden… we ‘vroeger’ wegsmeten maar dan zal het te laat zijn.
Veerle neemt een geëngageerde positie in tegenover overconsumptie. Ze deelt haar blik en biedt ons een andere manier van kijken aan. Misschien ziet de toeschouwer bij het bekijken van haar schilderijen ook de tijdloosheid en verstilde schoonheid in de banaliteit.
Meubelen en huisraad allerhande scheppen een huiselijke sfeer in haar werk, vandaar de toepasselijke term ‘Homeliness’, die ze graag benoemt aangaande haar werk. In dat woord schuilt iets pijnlijks, het gevoel dat je hebt wanneer je afscheid neemt van iets waaraan je gehecht bent.
Naast haar maatschappelijk engagement, haar bezorgdheid over het verliezen van een thuisgevoel, en de schoonheid in haar manier van kijken, is er ook humor. Humor, die ontroert. Het soort humor dat vaak uit vrouwelijke intelligentie voortvlоeit, waar medelijden en liefde deel uit maken van het besluit.
De schilderijen zijn opgebouwd uit transparante lagen waarbij de penseelstreek zichtbaar blijft. De dekkende vlakke lagen, die het onderwerp uit het doek ‘filteren’, komen later. Hierin ontbreekt het karakter van het penseel maar is wel plaats voor een degradé. Vorm is belangrijk, die is haar leidraad, maar wat terloops ontstaat en toevoegt aan de beeldtaal, evenzeer. Laag per laag ontdekt ze waar het oorspronkelijk uitgangspunt, de ‘readymade’ foto, haar brengt. Deze procesmatige, gestructureerde opbouw is haar ‘geometrisch-figuratieve’ antwoord op geometrisch-abstracte kunst.
De titel van het werk laat ze grotendeels bepalen door de gulle gever.
Tekst door V. P.
